acnes

Nee, de gevoelloosheid boeit niet. Zolang er maar geen pijn zit. Soms heb ik wel van die stomme ongelukjes. Net te hete straal erop met douchen. Dat soort dingen. Of dat ik niet goed voel of mijn heupen recht staan met ballet. Heel raar. Maar of datervoor ook niet zo was weet ik niet meer, waarschijnlijk let ik er meer op nu.

Inderdaad...geen pijn meer is het belangrijkste. Waarschijnlijk was het ervoor ook al zo, maar zowieso ben je nu (nog steeds) gefocust op je buik....ook dat slijt wel weer

Heey Liesje,

Wat fijn alweer een jaar pijnvrij wat fijn dat je je leven weer zo goed op hebt kunnen pakken en het nog steeds vooruit gaat. Leuk dat je hier een update plaatst dat je al een jaar pijnvrij bent een postief verhaal is ook prettig om te lezen naast al die ellendige verhalen. En ik denk dat acnes bij jouw niet meer terug komt je bent al jaar pijnvrij. Voor jouw nog vele pijnvrije jaren geniet lekker van je pijnvrije leventje

Het is nu 3 jaar en 2 dagen na de operatie. Ineens had ik behoefte om weer te schrijven hoe het gaat.
Ik werk weer. Ga naar ballet. Rijd auto en wandel uren met zware tassen door de stad of naar huis.
Ik ben in remissie zoals dat heet. Alles doet het weer. Behalve mijn buikspieren. Dat blijft een zwak punt. Zelfs 3 jaar later moet ik ze blijven trainen. Het frustreert, maar is nu eenmaal zo. Als ik had geweten dat dit kon gebeuren had ik precies dezelfde keuze gemaakt. Ik leef weer. Met een beperking in kracht, maar ik leef.
Intussen ben ik medisch specialist. 3 jaar geleden had ik dat nooit durven dromen. 3 jaar geleden stond mijn leven stil. Ik sta er weer middenin en dank Boelens in gedachten nog vaak. Hij is mijn Lifesaver.